Przy obsadzie tytułowej roli brani byli pod uwagę: Rod Steiger, Lee Marvin, Robert Mitchum i Burt Lancaster.
Generała Pattona chciał zagrać John Wayne, ale nie zgodził się na to producent.
John Huston, Henry Hathaway i Fred Zinnemann otrzymali propozycję nakręcenia tego filmu, ale odmówili.
William Wyler zgodził się wyreżyserować ten film, ale pokłócił się z George'em C. Scottem w kwestii scenariusza i porzucił projekt.
Na początku filmu, w dużym przybliżeniu widać, że brwi generała Pattona są sztuczne.
W scenie, podczas której generał Patton dowiaduje się, że odwołano go z funkcji dowódcy 7. armii, w tle widać mapę Europy, na której Polska posiada obecny kształt, co oczywiście w tamtym czasie nie mogło być prawdą.
W jednej ze scen widzimy zaparkowanego Packarda z 1948 roku (akcja filmu rozgrywa się w czasie II Wojny Światowej).
W filmie widać żołnierzy posiadających pistolet maszynowy MAT 49, który został skonstruowany dopiero po zakończeniu II Wojny Światowej.
W kwaterze głównej widnieje mapa Europy z ówczesnymi (w momencie kręcenia filmu) granicami państw. Najbardziej uderza podział Niemiec na Wschodnie i Zachodnie, który dokonał się dopiero w 1949 roku.
Niemcy używają amerykańskich czołgów M48 Patton, które weszły do użytku już po zakończeniu II wojny.
W filmie pojawia się samolot Cessna L-19 Bird Dog, którego pierwszy lot tak naprawdę odbył się w 1950 roku (kilka lat po wydarzeniach pokazanych w filmie).
W scenie, w której Patton, jeżdżąc konno, rozmawia z prasą, jeden z dziennikarza pyta generała o jego stosunek do uczestnictwa nazistów w tworzeniu nowego niemieckiego rządu. W tym czasie Patton wciąż był jednak dowódcą 3. Armii i nikt - łącznie z nim samym - nie wiedział, że pod sam koniec wojny zostanie gubernatorem Bawarii.
W filmie widać model jeepa CJ-2A, który został wyprodukowany w 1945 roku. Akcja filmu rozgrywa się we wcześniejszych latach II wojny światowej.
W scenach rozgrywających się w północnej Afryce i na Sycylii widać pojazdy amerykańskiej armii z logiem białej gwiazdy w kółku. Takie logo pojawiło się dopiero po wkroczeniu wojsk aliantów na terytorium kontynentalnych Włoch.
W jednej ze scen widać żołnierza z podwiniętymi rękawami, stojącego na masce wojskowego jeepa. Mężczyzna trzyma karabin M14 z 1957 roku, podczas gdy akcja filmu rozrywa się w czasie II wojny światowej.
W jednej ze scen widać amerykański samolot transportowy, Douglas C-47 Skytrain, którym generał Patton leci do Francji. Logo amerykańskiej armii, jakie znajduje się na kadłubie, przedstawia białą gwiazdę w niebieskim kółku. Ta scena rozgrywa się w roku 1944, a wtedy oznakowanie wyglądało inaczej - gwiazdę otaczały białe paski.
W jednej ze scen generał Patton czyta książkę feldmarszałka Rommla pt. "Panzer greift an". Tak naprawdę powieść ta nigdy nie została ukończona, a tym bardziej - wydana.
W scenie rozgrywającej się we Włoszech widać działko Cadillac M37, które pojawiło się w użyciu dopiero w okresie wojny koreańskiej.
Widocznie w kilku scenach czołgi M41 Walker Bulldog weszły do użycia w latach pięćdziesiątych XX wieku, podczas gdy akcja filmu rozgrywa się w czasie II wojny światowej.
W jednej ze scen generał Patton mija haubicę M44 SPH. Weszła ona do użycia w roku 1953, natomiast akcja filmu rozgrywa się w okresie II wojny światowej.
Centrum dowodzenia generała Bradleya jest przewożone na ciężarówce Mack B-61 z roku 1964 - akcja filmu rozgrywa się w latach czterdziestych XX wieku.
Scena, w której generał Patton przemawia do żołnierzy, pokazuje autentyczne wydarzenie, jakie miało miejsce 6 czerwca 1944 roku, tuż przed lądowaniem w Normandii. Widać, że tytułowy bohater ma na naramiennikach 4 gwiazdki generalskie, tymczasem do kwietnia 1945 roku nosił on 3 gwiazdki.
W scenach batalistycznych słychać odgłosy wybuchów w oddali równocześnie z samymi eksplozjami. Jest to niemożliwe, ponieważ prędkość dźwięku jest mniejsza od prędkości światła, a huk wystrzału z dalszej odległości jest zawsze słyszany z opóźnieniem.
W jednej ze scen słychać muzykę płynącą z dud, mimo że dudziarze jeszcze nie przygotowali swoich instrumentów - worki nie są napełnione powietrzem.
W jednej ze scen niemiecki żołnierz zapisuje liczbę poległych, używając typowych dla zapisu brytyjskiego przecinków. Kilka chwil później ten sam żołnierz stosuje kropki, używane w języku niemieckim.
W scenie rozgrywającej się w północnej Afryce żebraczka, która podchodzi do generała Pattona, mówi po hiszpańsku, zamiast po arabsku.
Gdy brytyjskie oddziały wkraczają do Messiny, na murze widać napis "Benvenutti amici a Messina", choć poprawna pisownia to "Benvenuti amici a Messina".
W scenie spotkania z generałem Pattonem gen. Walter Bedell "Beetle" Smith nosi insygnia US Army w Europie, które wprowadzono po zakończeniu II wojny światowej. Akcja filmu rozgrywa się w czasie jej trwania.
Generał Patton stwierdza, że słowa "L'audace, l'audace. Toujours l'audace" wypowiedział król Prus, Fryderyk II Wielki. Tak naprawdę ich autorem był Georges Jacques Danton.
Zdjęcia do filmu były kręcone w Almeríi, Sierra de Urbasa i Segowii (Hiszpania), Knutsford (Anglia, Wielka Brytania), Los Angeles (Kalifornia, USA), Volubilis, Casablance i Rabacie (Maroko), Timgad (Algieria) oraz na Krecie (Grecja) i we Włoszech.
George C. Scott, odtwórca głównej roli w tym filmie, nie odebrał statuetki Oscara za tę rolę, bojkotując Amerykańską Akademię Filmową.
Blisko połowę budżetu wydano na statystów grajacych hiszpańskich żołnierzy i wyposażenie dla nich.
W jednym z epizodów "Laboratorium Dextera" główny bohater przemawia na scenie, a za nim wisi ogromna flaga amerykańska. Jest to nawiązanie do pierwszej sceny w "Pattonie".
Producent Frank McCarthy był generałem brygady podczas II Wojny Światowej. Pracował on 20 lat nad filmem o Pattonie.
Wiele cytatów ze sceny otwierającej film to prawdziwe cytaty generała Pattona.
Mimo że Francis Ford Coppola i Edmund H. North są scenarzystami tego filmu, to nie pracowali razem i nie spotkali się aż do rozdania nagród.
Karl Malden wyznał w jednym z wywiadów, że pewnego razu George C. Scott opóźnił kręcenie kolejnej sceny, gdyż uparł się, że rozegra miniturniej ping-ponga z aktualnym mistrzem świata w tej dyscyplinie. Mimo że przegrywał mecz za meczem, Scott zapowiedział, że nie spocznie, dopóki nie wygra choćby seta.
Mimo że kreacja Pattona przyniosła George'owi C. Scottowi Oscara, sam aktor nie był zadowolony ze swojej pracy. Jeszcze w czasie kręcenia zdjęć Scott przepraszał reżysera, Franklina J. Schaffnera, za niezbyt wierne, jego zdaniem, odzwierciedlenie postaci generała Pattona.
Zdjęcia do tego filmu rozpoczęły się 3 lutego i trwały do sierpnia 1969 roku.